Góry Kamienne rakietowo 3-5.12.2010

Po tygodniu ciężkiej pracy należy się odpoczynek jak "chłopu rola". W planie krótka a niezobowiązująca impreza na dwa zimowe noclegi. Z racji, że w tygodniu grubo sypnęło śniegiem, a temperatura dała znać, że zima się zaczyna, więc trza było rakiety z szafy wyjąć, bo to "tak jakby" pora i ten czas.

3.12.2010 

Wrocław - Boguszów Gorce - Dzikowiec Wielki 836 m

 

Innym "plusem dodatnim" był zakup namiotu co podkręciło mnie do bólu i w piąteczek po robocie turlam się wozem bojowym do Boguszowa - Gorców celem nocnego wejścia na Dzikowiec 836 m n.p.m. Na termometrze w samochodzie temperatura oscyluje w okolicy -11 stopni. Zapodałem klasycznie szlakiem zielonym. Ledwo wlazłem w las i już musiałem wskoczyć w rakiety. Śniegu od pyty. O ile podejście na grzbiet było powiedzmy OK, to przejście grzbietem Dzikowca okazała się masakrą - jedna wielka zaspa. Dotarłem w końcu do celu. Rozbiłem namiot i przed 1.00 wskoczyłem do śpiwora.

4.12.2010

 Dzikowiec Wielki 836 m - Lesista Wielka 851 m

Bladym świtem otwieram "lewe oko misia rysia" i jest dobrze. Mróz trzyma. Rozbiłem się "na placu" z pięknym widokiem na Góry Wałbrzyskie z Borową 853 m, Przełęczą Kozią 653 m, Wołowcem 776 m w roli głównej:

Wstałem po godz. 8.00. Zanim się wygramoliłem - mroźno jest jak diabli - trochę minęło. Gorący posiłek jest podstawą, herbata do termosu również. Kawior zostawiam na później:

Po śniadanku zwijam obóz. Około godz. 10.30 ruszam w stronę Lesistej Wielkiej 851 m. Idzie mnie się opornie. Przed Sokółką 800 m:

Odrobinę równego terenu:

Schodząc ze Stachonia 808 m zaczęło się chmurzyć, Lesista Wielka 851 m tonie:

Do celu już niedaleko, ale i tak się zasapię:

Podobnie jak w rejonie Dzikowca, tak i tutaj na otwartych terenach są zaspy. Śnieg świeży, nieubity do tego nawiewy. Docieram w końcu na Lesistą Wielką 851 m do wiaty, w której zamierzam trącić jakiś gorący posiłek:

Chwilę marudząc po okolicy, rozważam nad noclegiem. Niebawem zacznie się ściemniać, nigdzie po drodze nie będzie wiaty. W niej będę osłonięty od wiatru. Poza tym odczuwam zmęczenie, a dodatkowa godzina marszu w niczym mnie nie pomoże, więc po co tracić siły i ważny punkt noclegowy? Podejmuję decyzję, że tu kimam. Trudno, rozbijam namiot, po czym garnuch gorącej herbaty na chęć życia:

I teraz pytanko: co zrobić z czasem?

- sexu zero - jestem sam

- pobawić się ptakiem? Guzik, za zimno :) 

Wskakuję do śpiwora, krótka drzemka - przed 18.00  budzę się nówka - robię se podwieczorek w wiacie. Wskakuję ponownie do śpiwora, krótka drzemka - 20.30  budzę się nówka - telefon do Pusi - gawęda, po czym drzemka. 0.40 budzę się nówka - batony idą w ruch - nie muszę muszę oszczędzać! Do rana jakoś dociągnę :) Długie, grudniowe noce bywają czasem męczące. Jakoś zasnąłem.

5.12.2010 

Wielka Lesista 851 m - Kowalowa - Boguszów Gorce - Wrocław

Budzę się o 7.30. Ponowny dylemat: jak się wygramolić z cieplutkiego śpiowra. Mróz jednak zdecydowanie zelżał. Piękną pogodą wita mnie ranek:

Na śniadanie idę do wiaty. Jest o tyle fajnie, że mam osłonę przed wiatrem i opatulony kurtką puchową delektuję się gorącą herbatą. I to jest luksus :) Po posiłku czas się zwijać. Opuszczam Wielką Lesistą, schodzę czerwonym szlakiem do Kowalowej:

Widzę pierwsze zabudowania, jest dobrze:

Niestety, Stożek Wielki czeka na lepsze czasy. W tych warunkach nie dałem rady tam dojść. Tamta strona oferuje zdecydowanie lepsze okoliczności noclegowe - wiaty. Na szlaku nie spotkałem ani jednej osoby. Z racji kiepawej infrastruktury turystycznej, szlak ten poza wiatą na Wielkiej Lesistej oferuje zacne miejscówki, ale pod namiot. Muszę jeszcze dotrzeć po wóz bojowy, po czym w pełni usatysfakcjonowany wracam do Wrocławia. 

 Dziękuję za uwagę.