Karkonoskie rakietowanie 9-11.12.2011

To mój pierwszy występ na rakietach w tym roku. O tyle istotny występ, bo mogę nazwać ten wyjazd jako rehabilitacyjny.

Innymi słowy, pierwsze rakietowanie po złamaniu stawu skokowego. Jadąc w Karkonosze, przez myśl mi nie przeszło, że powyżej 1000 m panują takie zimowe warunki, że wycieczka bez rakiet trąciłaby syzyfem. Gdzieś nawet przybąkiwałem żeby skrzypce zostawić w furmance. Ale by było! 

9.12.2011 

Wrocław - Karpacz Biały Jar - Szeroki Most, wiata

Tradycyjnie umówiłem się z Poznaniakami na wrocławskiej stacji kolejowej Mikołajów. Głupio by było nie wspomnieć że pociąg, którym jechali Hoffi z Michunem, przybył planowo z ponad godzinnym opóźnieniem. Można to podpiąć pod sukces bowiem jechali pośpiesznym. Z kolei opóźnienie wehikułu czasu było na tyle skuteczne, że z Wro wyjeżdżaliśmy kolejne 1,5 godziny. Jako, że my najtwardsi z twardych, to niestraszne nam takie rzeczy. Wyjechawszy z Wrocławia przejażdżka do Karpacza przebiegała w miłej i koleżeńskiej atmosferze. W karkonoskiej imprezie udział wzięli: 

- Hoffi, Wielkopolska:

- Michun, Wielkopolska:

- menel, zDolny Śląsk:

Odstawiwszy wóz bojowy na parking darmowy w Białym Jarze przed nami zasadniczo dojście na nocleg. Logujemy się w ramach pierwszego noclegu w wiacie na Szerokim Moście. Rozkładamy się z klamotami, przygotowujemy kolację i czas na sen. 

10.12.2011 

Szeroki Most, wiata - Dom Sląski 1400 m

Nad ranem pojawił się bliżej nieznany nam pojazd, z którego byliśmy obserwowani. A u nas na włościach pobudka, śniadanko i pakowanko. Ruszamy zielonym szlakiem, Sowią Doliną do grzbietu. W kolejnej wiacie za Buławą chwila na wyrównanie oddechu:

Chwilę odsapnąwszy ruszamy:

Na przełęcz idziemy z buta. Skrzypce przyodziejemy na grzbiecie. Sowia Przełęcz, śniegu jest tyle, że bez rakiet byłaby bieda:

Obcinka na Skalny Stół:

W Jelence kwadrans dla drużyny, następnie mozolne podejście na Czarny Grzbiet. Na tymże grzbiecie śniegu po pas, co parę kroków zapadaliśmy się. Wychodząc z kosówki było kapkę lepiej. Przez chwilę szliśmy nawet bez rakiet:

Ponownie wskakujemy w sprzęt i naturalnie rakietowa gwiazda:

No i przed nami atak szczytowy:

W drodze na szczyt mijaliśmy czeskich turystów, którzy wchodzili bez rakiet - masakra. Z polikami czerwonymi jak dupa pawiana docieram na szczyt, Śnieżka 1602 m:

Zejście ze szczytu pokonujemy w raczkach, rewelacja. Fenomenalna przyczepność!

Docieramy do Domu Śląskiego:

Po wspólnej naradzie decydujemy,że kimamy W Domu Śląskim (co niektórzy będą mieli niezłą bekę). Takich trzech jak nas dwóch, nie ma ani jednego:

11.12.2011 

Dom Śląski - Karpacz Biały Jar - Wrocław

W nocy wiało jak diabli. Rano wypoczęci wbijamy się w takie waruneczki, jak pech to pech. Kocioł Upy:

Dzisiejsze spojrzenie na Śnieżkę dodaje mocy jak diabli:

Ruszamy, przed nami piękna trasa grzbietowa:

Aż nie do wiary, na dole czarno:

Pamiątkowa foteczka przy Słoneczniku:

Uwielbiam ten klimat, mmmmm. Schodzimy na Polanę zielonym szlakiem, pierwszy raz w życiu szedłem tą ściechą. Jest przecudna:

W wiacie na Polanie robimy "małe 5" - przerzucamy się z rakiet w raczki i Drogą Bronka Czecha schodzimy do Karpacza.

To była krótka tura w Karkonoszach, przerzucając na bloga relację w dniu 13.12.2020 z łezką w oku wspominam ten wyjazd. Wielu wiat, w których wyrównywaliśmy oddech, czy rozgrzewaliśmy się herbatą z termosa przed dalszą trasą już nie ma. Zostają wspomnienia...

Z podziękowaniem za kapitalną imprezę dla Poznaniaków i pewnikiem do następnej razy. 

Dziękuję za uwagę.