Przedwiośnie w Górach Bardzkich 3-4.03.2012

Czasem jest tak, że warto sobie zadać trudu kapkę i ruszyć dupsko w tereny "mniej popularne".

Jako, że do dyspozycji miałem sobotę i kawałek niedzieli postanowiłem odwiedzić w opcji namiotowej Góry Bardzkie, które są najdalej wysuniętym na wschód pasmem w Sudetach Środkowych. Długość pasma to ok. 20 km. Przełom Nysy Kłodzkiej zwany też Przełomem Bardzkim rozdziela Góry Bardzkie na Grzbiet Zachodni i Grzbiet Wschodni. Najwyższy szczyt Grzbietu Zachodniego to Słup /667 m/ natomiast najwyższą kulminację Grzbietu Wschodniego tworzą Kłodzka Góra* /765 m/, która zaliczana jest do Korony Gór Polski i Ostra Góra /751 m/.

3.03.2012 

Wrocław - Ostra Góra /751 m/ - okolice Przełęczy Mikołajowskiej 

 

OG uchodziła za najwyższy szczyt Gór Bardzkich. Nawet powojenna literatura polska uznawała początkowo ten pogląd. Zdecydowanie była najchętniej odwiedzanym szczytem przez turystów. W swoim czasie szczyt uchodził za najbardziej widokowy na ziemi kłodzkiej. Wspomnieć należy, że na Ostrej Górze znajdowała się drewniana wieża widokowa, zaopatrzona w dwa pomosty, nakryta daszkiem, mierzyła 17 m wysokości. Wieżę wybudowało GGV z końcem XIX wieku. Z racji trudnych warunków atmosferycznych wieża "poległa" w 1927 roku. Wzniesiono nową, również drewnianą, która przetrwała do ok. połowy lat 50-tych XX w. Duży ruch turystyczny na OG zaowocował w 1890 roku wybudowaniem letniej restauracji na płd. zboczu, tuż pod szczytem na wys. ok. 730 m. Z czasem restauracja przekształciła się w schronisko, początkowo sezonowe, później całoroczne i nosiło nazwę "Hubertusbaude". Schronisko przetrwało wojnę, nadano nawet nową nazwę "Pod Ostrym Szczytem", ale po 1945 roku nie zostało uruchomione i uległo zniszczeniu. Widok z Ostrej Góry, coś jeszcze widać:

Wracam jednak do początku. W sobotę wczesnym rankiem mkniemy z kierowniczką wozem bojowym w stronę Kłodzka. Start z Przełęczy Kłodzkiej odpuszczam i wybieram inny wariant, czyli z Kłodzka odbijamy w stronę Wojciechowic. Dagmara "wyrzuca" mnie przy posesji znajdującej się na ul.Ostatniej 7 i ok. godz.9.00 zapodaję ściechą żółtą na dawną wieżę widokową na Szyndzielnię 405 m, która położona jest ok. 3 km od centrum Kłodzka:

Szkoda, że szczyt jest zarośnięty, bo miejsce na biwak poparty nawet ogniskiem i giętą z niego byłby godny. Mimo wszystko miejscem jestem zauroczony. Przemieszczam się w kierunku szczytu Kostra 491 m Widoki spod niego imponujące. Pierwszy plan Szyndzielnia, z której idę, ostatni plan - środek  - Szczeliniec Wielki, Góry Stołowe. Pech chciał, że również Śnieżka całkiem dobrze widoczna:

 Dalsza część trasy wiedzie przez Obszerną 573 m:

Jedlak 658 m. Na Kłodzkiej Górze 765 m - *najwyższym w Górach Bardzkich chwila relaksu:

Kolejny punkt programu to Przełęcz Łaszczowa 592 m, która rozdziela Wschodni Grzbiet Gór Bardzkich na dwie części. Poza tym w dawnych czasach Przełęcz Łaszczowa miała strategiczne znaczenie: - biegła tędy granica polsko-czeska, a obecnie jest granicą powiatów kłodzkiego i ząbkowickiego:

W drodze na Kalwarię:

Kolejny przystanek to kapliczka na Górze Bardzkiej 582 m zwana również Kalwarią:

Tutaj robię dłuższy postój. Barokowa kapliczka górska wzniesiona w 1619 r. w miejscu gdzie w 1400 r. miała ukazać się Matka Boża Płacząca. Następnie udałem się na punkt widokowy z Obrywu Skalnego:

które jest największym obrywem skalnym w historii Sudetów. Widoki z niego mnie urzekają:

Na herbatę zszedłem niżej do źródła Marii:

Odcinek ze źródełka do Barda to dramatyczna walka, bowiem cała droga była w lodzie a raczki zostawiłem w domu. Jeszcze się zniszczą i dopiero by było. Masakra:

Prawie godzinę zajęło mnie zejście do Barda:

W Bardzie nie zatrzymuję się. Czas dobry, po wejściu w las idę na spokojnie:

Powoli pora rozejrzeć się za jakimś miejscem na biwak. Mając namiot w plecaku mam się prawie jak milioner, problem z noclegiem nie istnieje. Przed Przełęczą Mikołajowską decyduję się na nocleg. Znalazłem miejsce w miarę równe, więc czemu nie? 

4.03.2012 

Okolice Przełęczy Mikołajowskiej - Srebrna Góra - Wrocław

Noc z przymrozkiem, zainstalowany w namiocie dwukrotnie słyszałem mijające mnie stada saren lub muflonów? O świcie ciepły posiłek, pakowanko i wymarsz. Minąwszy Przełęcz Mikołajowską czeka mnie podejście z finałem na odbiciu od Wilczaka, bardzo lubię to miejsce podziwiać widoki spod niego. Obcinka na Masyw Śnieżnika:

Srebrnogórska Twierdza ma się znakomicie:

No i oczywiście "gruba ryba" na 588 metrze :))

Przede mną zejście do Przełęczy Wilczej, wbijam do wiaty, od której zaczęła się moja przygoda z noclegami alternatywnymi. Syf w niej w środku, że zęby bolą:

Chwilę odpocząłem i ruszam dalej. Mijam Żdanów:

Na herbacinę udaję się do "amfiteatru" pod wiaduktem srebrnogórskim:

I dalej to już fraszka, imprezę kończę na Małej Przełęczy Srebrnej:

Zadowolony w pełni z waruneczków zastanych. Jeszcze tylko zejście do miasta:

I w drodze powrotnej, może kiedyś zajrzę w Masyw Brzeźnicy?

Dziękuję za uwagę. 

 *To już nieaktualne dane. Najwyższym szczytem Gór Bardzkich jest Szeroka Góra 766 m n.p.m.